ข้อสรุปของพวกเขาเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเร่งความเร็วของ Oumuamua ควรปิดหนังสือเกี่ยวกับดาวหาง ตั้งแต่ปี 2560 เขา เบิร์กเนอร์ และเพื่อนร่วมงานได้ระบุดาวหางขนาดเล็กอีก 6 ดวงที่ไม่มีอาการโคม่าที่สังเกตเห็นได้ แต่มีความเร่งเล็กน้อยที่ไม่ใช้แรงโน้มถ่วง ซึ่งบ่งชี้ว่าดาวหาง "มืด" ดังกล่าวพบได้ทั่วไป แม้ว่า H 2ไม่น่าจะมีส่วนรับผิดชอบต่อการเร่งความเร็วของดาวหางมืด แต่ Bergner ตั้งข้อสังเกตร่วมกับ Oumuamua ว่าพวกเขาเปิดเผยว่ายังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของวัตถุเล็กๆ ในระบบสุริยะ หนึ่งในดาวหางมืดเหล่านี้คือ 1998 KY 26เป็นเป้าหมายต่อไปสำหรับภารกิจ Hayabusa2 ของญี่ปุ่น ซึ่งเพิ่งเก็บตัวอย่างจากดาวเคราะห์น้อย Ryugu 1998 KY 26ถูกคิดว่าเป็นดาวเคราะห์น้อยจนกระทั่งมันถูกระบุว่าเป็น ดาวหาง มืดในเดือนธันวาคม "เจนนี่พูดถูกเกี่ยวกับไฮโดรเจนที่ถูกดักจับ ไม่มีใครเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน" เขากล่าว "ระหว่างการค้นพบดาวหางมืดดวงอื่นในระบบสุริยะกับความคิดที่ยอดเยี่ยมของเจนนี่ ฉันคิดว่ามันถูกต้อง น้ำเป็นส่วนประกอบที่มีมากที่สุดของดาวหางในระบบสุริยะ และน่าจะมีในระบบนอกระบบสุริยะด้วย และถ้าคุณใส่น้ำลงไป ดาวหางจำนวนมากในเมฆออร์ตหรือผลักมันเข้าไปในตัวกลางระหว่างดวงดาว คุณควรจะได้น้ำแข็งอสัณฐานที่มีกระเป๋า H 2 "