การวิ่งเหยาะๆ ในปริมาณน้อยๆ อาจดีที่สุด ตามผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารJournal of the American College of Cardiology นักวิจัยดูผู้เข้าร่วมที่มีสุขภาพดี 5,048 คนในการศึกษาหัวใจเมืองโคเปนเฮเกน และสอบถามพวกเขาเกี่ยวกับกิจกรรมของพวกเขา พวกเขาระบุและติดตามนักวิ่งที่มีสุขภาพดี 1,098 คน และผู้ที่ไม่วิ่งออกกำลังกายที่มีสุขภาพดี 413 คน เป็นเวลา 12 ปี การศึกษาซึ่งติดตามจำนวนชั่วโมงของการ วิ่งเหยาะๆ  ความถี่ และการรับรู้ถึงอัตราการก้าวของแต่ละคน พบว่าในช่วง 12 ปีที่ศึกษาผู้วิ่งจ็อกกิ้งหนักมีแนวโน้มเสียชีวิตพอๆ การวิ่งจ๊อกกิ้งตั้งแต่ 1 ถึง 2.4 ชั่วโมงต่อสัปดาห์มีความสัมพันธ์กับการตายที่ต่ำที่สุด และความถี่ที่เหมาะสมในการวิ่งจ็อกกิ้งคือไม่เกิน 3 ครั้งต่อสัปดาห์ โดยรวมแล้วพบว่าอัตราการเสียชีวิตลดลงอย่างมีนัยสำคัญในผู้ที่วิ่งจ๊อกกิ้งช้าหรือปานกลาง ในขณะที่ผู้วิ่งจ๊อกกิ้งที่วิ่งเร็วมีความเสี่ยงเกือบที่จะเสียชีวิตเท่ากันกับผู้ที่ไม่ได้วิ่งจ๊อกกิ้งอยู่ประจำ นักวิจัยบันทึกการเสียชีวิต 28 รายในกลุ่มผู้วิ่งออกกำลังกาย และ 128 รายในกลุ่มผู้ที่ไม่วิ่งออกกำลังกาย โดยทั่วไปแล้ว นักวิ่งจ็อกเกอร์มีอายุน้อยกว่า มีความดันโลหิตและดัชนีมวลกายต่ำกว่า และมีความชุกของการสูบบุหรี่และโรคเบาหวานน้อยกว่า Peter Schnohr, MD, DMSc, นักวิจัยจาก Copenhagen City Heart Study, Frederiksberg Hospital ในเมืองโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก กล่าวว่า "สิ่งสำคัญคือต้องเน้นย้ำว่าอัตราก้าวของการวิ่งจ๊อกกิ้งช้าๆ นั้นสอดคล้องกับการออกกำลังกายอย่างหนัก และการวิ่งจ็อกกิ้งหนักๆ นั้นสอดคล้องกับการออกกำลังกายที่ต้องใช้แรงมาก" . "เมื่อทำมานานหลายทศวรรษ ระดับกิจกรรมนี้อาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อระบบหัวใจและหลอดเลือด" การค้นพบนี้แสดงผลที่คล้ายคลึงกันกับการศึกษาในอดีต ซึ่งนักวิจัยพบว่าการออกกำลังกายมากกว่าระดับปานกลางอาจส่งผลเสียมากกว่าผลดี Schnohr กล่าวว่า "ความสัมพันธ์รูปตัวยูระหว่างการวิ่งจ็อกกิ้งกับอัตราการเสียชีวิตแสดงให้เห็นว่าอาจมีขีดจำกัดสูงสุดสำหรับการออกกำลังกายที่เหมาะสมที่สุดสำหรับประโยชน์ต่อสุขภาพ" Schnohr กล่าว "หากเป้าหมายของคุณคือการลดความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตและเพิ่มอายุขัย การวิ่งเหยาะๆ 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ด้วยความเร็วปานกลางเป็นกลยุทธ์ที่ดี อะไรที่มากกว่านั้นไม่ใช่แค่ไม่จำเป็นเท่านั้น อาจเป็นอันตรายได้"