จนถึงปัจจุบัน มีเพียงไม่กี่ข้อมูลที่ทราบเกี่ยวกับต่อมที่พบได้บ่อยที่สุดในร่างกาย นั่นคือ ต่อมเหงื่อ ซึ่งจำเป็นต่อการควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย ทำให้มนุษย์สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสภาพอากาศที่หลากหลายของโลกได้ ในปัจจุบันนี้ นักวิจัยจาก The Rockefeller University และ Howard Hughes Medical Institute ได้ระบุในหนูทดลองว่า เซลล์ต้นกำเนิดจากต่อมเหงื่อเริ่มพัฒนา เช่นเดียวกับเซลล์ต้นกำเนิดที่สร้างต่อมเหงื่อของผู้ใหญ่ขึ้นมาใหม่ ในการศึกษาของพวกเขาซึ่งตีพิมพ์ใน Cell นักวิทยาศาสตร์ได้คิดค้นกลยุทธ์ในการทำให้บริสุทธิ์และกำหนดลักษณะเฉพาะของโมเลกุลของประชากรสเต็มเซลล์ชนิดต่างๆ ที่ประกอบกันเป็นท่อเหงื่อและต่อมต่างๆ ที่ซับซ้อนของผิวหนัง ด้วยข้อมูลนี้ พวกเขาศึกษาว่าสเต็มเซลล์ของประชากรที่แตกต่างกันเหล่านี้ตอบสนองต่อสภาวะสมดุลของเนื้อเยื่อปกติและการบาดเจ็บที่ผิวหนังประเภทต่างๆ อย่างไร และต่อมเหงื่อแตกต่างจากลูกพี่ลูกน้องที่ใกล้ชิดซึ่งก็คือต่อมน้ำนมอย่างไร ไม่มีเหงื่อ. นักวิจัยในห้องทดลองของ Elaine Fuchs ระบุเซลล์ต้นกำเนิดของผิวหนังอุ้งเท้าได้ 4 ประเภทซึ่งมีหน้าที่ในสภาวะสมดุลและการซ่อมแซมบาดแผล ภาพนี้แสดงให้เห็นว่าท่อขับเหงื่อและต้นกำเนิดผิวหนังชั้นนอก (สีแดง) ขยายตัวและซ่อมแซมแผลเกาที่ผิวหนังชั้นนอก ต้นกำเนิดของต่อมเหงื่อ (สีฟ้าและสีเขียว) ไม่แสดงสัญญาณของการขยายตัวของแผลประเภทนี้ แต่จะตอบสนองต่อบาดแผลของต่อมเหงื่อลึกแทน Elaine Fuchs, Rebecca C. Lancefield Professor จาก Rockefeller และนักวิจัยจาก Howard Hughes Medical Institute กล่าวว่า “เซลล์ต้นกำเนิดจากต่อมน้ำนมตอบสนองต่อการเหนี่ยวนำของฮอร์โมนโดยการขยายตัวอย่างมากของเนื้อเยื่อต่อมเพื่อเพิ่มการผลิตน้ำนม “ในทางตรงกันข้าม ในระหว่างการแข่งขันวิ่งมาราธอน สเต็มเซลล์ของต่อมเหงื่อส่วนใหญ่ยังคงอยู่เฉยๆ และต่อมเหงื่อที่ส่งออกไปแทนที่จะขยายตัวของเนื้อเยื่อจะคิดเป็นปริมาณเหงื่อ 3 ลิตรที่ร่างกายของเราต้องการ ความแตกต่างที่น่าทึ่งเหล่านี้ในการทำงานของสเต็มเซลล์และการผลิตเนื้อเยื่อน่าจะเป็นต้นตอว่าทำไมมะเร็งเต้านมจึงเกิดขึ้นบ่อย ในขณะที่มะเร็งต่อมเหงื่อนั้นพบได้น้อย” การค้นพบของพวกเขาอาจช่วยในอนาคตในการปรับปรุงการรักษาสำหรับผู้ป่วยที่มีอาการไหม้ และพัฒนาการรักษาเฉพาะที่สำหรับผู้ที่เหงื่อออกมากเกินไปหรือน้อยเกินไป