การระบาดจากแหล่งร่วมคือการที่คนกลุ่มหนึ่งได้รับเชื้อหรือสารพิษจากแหล่งเดียวกัน หากมีการ เปิดเผยกลุ่มในช่วงเวลาที่ค่อนข้างสั้น เพื่อให้ทุกคนที่ป่วยทำเช่นนั้นภายในระยะฟักตัวครั้งเดียว การระบาดจากแหล่งกำเนิดร่วมจะถูกจัดประเภทเพิ่มเติมเป็นการระบาดแบบจุด การแพร่ระบาดของโรคลูคีเมียในฮิโรชิมาหลังการระเบิดของปรมาณูและการแพร่ระบาดของ การเกิดโรค ไวรัสตับอักเสบเอในบรรดาลูกค้าของร้านอาหารในเพนซิลเวเนียที่รับประทานต้นหอมแต่ละชนิดล้วนมีแหล่งที่มาของการสัมผัส (38, 44) หากจำนวนผู้ป่วยระหว่างการแพร่ระบาด เมื่อวางแผนเมื่อเวลาผ่านไป กราฟที่ได้ซึ่งเรียกว่าเส้นโค้งการแพร่ระบาด โดยทั่วไปจะมีชันขึ้นและลาดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไป (เรียกว่า "การแจกแจงแบบล็อก-นอร์มอล") ในการระบาดที่มาจากแหล่งทั่วไป ผู้ป่วยรายกรณีอาจสัมผัสเชื้อเป็นเวลาหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือนานกว่านั้น ในการระบาดต่อเนื่องจากแหล่งกำเนิดทั่วไปช่วงของการสัมผัสและช่วงของระยะฟักตัวมีแนวโน้มที่จะแบนและกว้างขึ้นของเส้นโค้งการแพร่ระบาด (รูปที่ 1.22) เส้นโค้งการแพร่ระบาดของการระบาดของแหล่งที่มาทั่วไปที่ไม่สม่ำเสมอมักมีรูปแบบที่สะท้อนถึงลักษณะการสัมผัสที่ไม่ต่อเนื่อง